Karta e OKB-së nuk i jep Rusisë të drejtën për të pushtuar Ukrainën

 

Nenet 106 dhe 107 të Kartës së OKB-së nuk i japin Rusisë të drejtën për të sulmuar Ukrainën ose ndonjë nga vendet e listuara në njoftim për ato që ajo pretendon se janë “përpjekje për të ringjallur nazizmin”. Neni 107 nuk është më i rëndësishëm sepse vendet armike nuk ekzistojnë më dhe çdo vend që konsiderohej armik gjatë Luftës së Dytë Botërore tani është anëtar i OKB-së. Sa i përket nenit 106, ajo është vetëm një marrëveshje kalimtare, e cila, ashtu si neni 107, nuk është më e rëndësishme, pasi Këshilli i Sigurimit i OKB-së vendos për masat paqeruajtëse.

Po analizojmë një postim në Facebook që pretendon se Karta e OKB-së i jep Rusisë të drejtën për të pushtuar Ukrainën. Kjo nuk eshte e vërtetë.

Nenet 106 dhe 107 të Kartës së OKB-së i japin Rusisë të drejtën, si pasardhëse ligjore e BRSS – fitimtare e Luftës së Dytë Botërore, të marrë të gjitha masat, përfshirë ato ushtarake, kundër Gjermanisë, Hungarisë, Austrisë, Rumanisë, Bullgarisë, Finlandës. , Kroacisë, Sllovenisë, Republikës Çeke, Letoniaë, Estonisë, Lituanisë dhe Ukrainës në përpjekje për të ringjallur nazizmin, thuhet në njoftimin që po analizojmë.

Nuk është e vërtetë që nenet 106 dhe 107 të Kartës së OKB-së i japin Rusisë të drejtën për të pushtuar Ukrainën për shkak të ringjalljes së nazizmit, siç pretendohet në postimin që po analizojmë. Teksti i Kartës së OKB-së përmban parime krejtësisht të kundërta me atë që pretendohet në njoftim.

Ky dezinformim nuk është i ri dhe ai tashmë është recenzuar nga kontrolluesit e fakteve nga Gjermania (Korektiv.org) në tetor 2022.

Karta e Kombeve të Bashkuara u nënshkrua në vitin 1945 në San Francisko nga 50 shtete. Në këtë marrëveshje themeluese, neni 39 thotë se Këshilli i Sigurimit i OKB-së përcakton “nëse ka një kërcënim ose shkelje të paqes ose një akt agresioni; bën rekomandime ose vendos se çfarë masash duhet të merren në bazë të neneve 41 dhe 42, për të ruajtur ose rivendosur paqen dhe sigurinë ndërkombëtare”.

Këshilli i Sigurimit ka pesë anëtarë të përhershëm me të drejtë vetoje: Franca, Rusia, Britania e Madhe, Shtetet e Bashkuara dhe Kina. Janë edhe dhjetë anëtarë jo të përhershëm. Rrjedhimisht, Rusia nuk mund të vendosë vetë, shkruan Korektiv.org në analizën e saj.

 

Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë në Hagë, organi juridik më i rëndësishëm i Kombeve të Bashkuara, tashmë në mars 2022 kërkoi që Rusia të ndalonte menjëherë ndërhyrjen e saj të paligjshme në Ukrainë.

Raportet e abuzimeve të të drejtave të njeriut nga forcat e armatosura ruse gjatë luftës kundër Ukrainës çuan në pasoja në OKB: Asambleja e Përgjithshme votoi prillin e kaluar për të përjashtuar Rusinë nga Këshilli i OKB-së për të Drejtat e Njeriut. Me 93 vota pro, 24 kundër dhe 58 abstenime, asambleja pezulloi Rusinë për “shkelje të rënda dhe sistematike të të drejtave të njeriut” dhe “shkelje të së drejtës ndërkombëtare të kryera kundër Ukrainës”.

Neni 107 i referohet masave të marra si rezultat i Luftës së Dytë Botërore kundër “shteteve armike”. Një komitet i OKB-së në 1995 propozoi fshirjen e klauzolave ​​të “vendit armik”, duke përfshirë nenin 107 të Kartës. Komiteti raportoi se ky artikull ishte i panevojshëm, sepse vendet armike nuk ekzistonin më dhe çdo vend që konsiderohej armik gjatë Luftës së Dytë Botërore, kryesisht Gjermania dhe Japonia, tani janë anëtare të OKB-së.

Prandaj, klauzola e vendeve armike nuk ka më asnjë rëndësi praktike sot, thuhet në një dokumenti të Bundestagut.

Për më tepër, Ukraina nuk ishte një shtet armik, por përkundrazi, një nga shtetet themeluese të OKB-së dhe pjesë e Bashkimit Sovjetik, kështu që klauzolat “vendet armike” nuk mund të zbatoheshin as për Ukrainën.

Patrick Rosnau i OJQ-së Gjermane Shoqëria për Kombet e Bashkuara (DGVN) gjithashtu konfirmoi për kontrolluesit e fakteve të Corrective se neni 107 nuk është më i rëndësishëm.

Ndërsa nenet 106 dhe 107 të Kartës së OKB-së datojnë që nga ditët e themelimit të Kombeve të Bashkuara, neni 106 thotë se “Palët e kësaj Deklarate” duhet të jenë në kontakt me njëra-tjetrën nëse duhen marrë masa specifike për ruajtjen e paqes. Kjo masë duhet të zbatohet deri në momentin kur Këshilli i Sigurimit nuk është në gjendje të kryejë punën e tij sipas nenit 42.

Rosenow i tha Korrektiv se pesë anëtarët e përhershëm të Këshillit të Sigurimit kanë një përgjegjësi të veçantë për ruajtjen e paqes dhe sigurisë ndërkombëtare.

Në këtë kuptim, neni 106 përfaqëson vetëm një marrëveshje kalimtare, e cila nuk është më e rëndësishme, pasi Këshilli i Sigurimit vendos për masat për ruajtjen e paqes, tha Rosenow për Korrektiv.

Kontrolluesit e fakteve të Veridika dolën me gjetje të ngjashme si Korrektiv.

Nga e gjitha më sipër mund të konkludojmë se nenet 106 dhe 107 të Kartës së OKB-së nuk i japin Rusisë të drejtën për të sulmuar Ukrainën ose ndonjë nga vendet e listuara në postim, për shkak të asaj që ajo pretendon se janë “përpjekje për të ringjallur nazizmin”. Neni 107 nuk është më i rëndësishëm sepse vendet armike nuk ekzistojnë më dhe çdo vend që konsiderohej armik gjatë Luftës së Dytë Botërore tani është anëtar i OKB-së. Sa i përket nenit 106, ajo është vetëm një marrëveshje kalimtare, e cila, ashtu si neni 107, nuk është më relevant, pasi Këshilli i Sigurimit i OKB-së vendos për masat paqeruajtëse. Ndaj postimin që po e analizojmë e vlerësojmë si të pavërtetë.

Të gjitha komentet dhe vërejtjet në lidhje me këtë dhe artikujt e tjerë të Vërtetmatës-it, kërkesat për korrigjime dhe sqarime, si dhe sugjerimet për verifikimin e deklaratave të politikanëve dhe premtimeve të partive politike, mund t’i dorëzoni përmes këtij formulari