Deklarata propagandistike sulmon NATO-n dhe justifikon agresionin ushtarak rus kundër Ukrainës
NATO është kryesisht e përkushtuar për zgjidhjen paqësore të konflikteve, por nëse përpjekjet diplomatike dështojnë, atëherë NATO ka kapacitetin ushtarak për të parandaluar krizat dhe për të menaxhuar operacionet e vetme ose në bashkëpunim me vende të tjera dhe organizata ndërkombëtare.
Jemi duke shqyrtuar një postim në rrjetin social Facebook në të cilin shpërndahet një video dhe thotë:
NATO, ALEANCË E GJAKUT DHE TË KEQËS NATO nuk ka mbrojtur askënd, vetëm ka sulmuar!!! NATO ekziston për të zgjidhur problemet e krijuara nga ekzistenca e NATO-s. Për të justifikuar ekzistencën e saj, NATO vazhdimisht ka nevojë për armiq dhe konflikte të jashtme.Ka një sërë faktesh të rëndësishme që senatori i harroi ose i la. Së pari, ai nuk përmendi se Victoria Nuland kishte ndryshuar regjimin në Ukrainë në vitin 2014. Ajo i stërviti dhe i armatosi deri në dhëmb, siç po bëjnë me Bin Tajvanin, Izraelin dhe tani me Filipinet. Nato shikonte nga ana tjetër ndërsa Ukraina vrau mbi 14,000 rusë etnikë në Donbas. Ai refuzoi të këndonte marrëveshjet e Minskut të negociuara me OKB-në. Boris nxitoi në Kiev kur Rusia dhe Ukraina arritën fillimin e një marrëveshjeje paqeje. Duke u premtuar atyre para, armë dhe mbështetje pafund. “Aq sa duhet” Sa mijëra të tjerë duhen vrarë nga elita e mashtruar globaliste perëndimore, deri në ukrainasin e fundit? Një luftë e mrekullueshme. Një biznes kaq fitimprurës për tregtarët e vdekjes. MIC, bankierët dhe të gjithë politikanët e përfshirë që përfitojnë nga lufta, në kurriz të taksapaguesve injorantë. Për këta njerëz, paqja nuk është kurrë një opsion, vetëm luftëra të pafundme. Njerëzimi është vërtet i sëmurë.
Videoja përmban një fjalim të senatorit Tommy Tuberville (senator republikan).
Fjalimi është i datës 25 shtator 2024.
…se kurrë nuk do të ketë një zgjerim lindor të NATO-s drejt Rusisë. U bë. Në atë kohë ishin 16 anëtarë të NATO-s. Sot, 33 vjet pas kësaj marrëveshjeje, janë 32 anëtarë të NATO-s edhe pse në vitin 1991 kemi rënë dakord që të mos ketë zgjerim në lindje. Ne e prishëm marrëveshjen. Ne, NATO dhe SHBA-të. NATO është zgjeruar në drejtim të lindjes 7 herë që nga ai traktat në 1991. Zgjerimi më i madh ishte në vitin 2004 dhe përfshinte dy vende që ndajnë një kufi me Rusinë, Estoninë dhe Letoninë. Sot, NATO përfshin 3 vende që kufizojnë Rusinë. Gjashtë anëtarë të NATO-s janë ish anëtarë të Paktit të Varshavës. Shumica e këtij zgjerimi ndodhi përpara se Rusia të aneksonte Krimenë dhe të pushtonte një pjesë të Ukrainës në vitin 2014. Këto janë faktet. Ata të gjithë luajnë një rol në historinë e NATO-s dhe përgjigjen ruse ndaj asaj historie. Ja një fakt tjetër. Zgjerimi i NATO-s ishte sipas kushteve të NATO-s pa ndonjë aktivitet apo kontribut rus, në kundërshtim me pretendimet e Sekretarit Austin. Pyesni veten se si do të reagonin Shtetet e Bashkuara nëse Kina ose Rusia do të hynin në një organizatë të përbashkët të mbrojtjes me Meksikën ose Kanadanë? Si do të reagonim? Po sikur të fillonin të staciononin trupa ose të merrnin pjesë në stërvitje ushtarake vetëm kilometra larg atdheut tonë? Pas një historie të shkurtër të NATO-s, le të bëjmë pyetjen logjike, të cilën duhet ta bëjmë gjithmonë përpara se të përfshihemi në ndonjë konflikt ushtarak. Së pari, sa larg jemi të gatshëm të shkojmë në këtë luftë me Rusinë? A e kemi menduar këtë përpara se të hynim në këtë? A jemi ne po aq të përkushtuar për të fituar sa Presidenti rus Vladimir Putin? Çfarë do të ndodhë nëse ka një përmbysje në moment? Çfarë do të ndodhë nëse vrulli kthehet kundër Ukrainës dhe Rusia fillon të fitojë, siç duket se po ndodh sot? A do të dërgojë SHBA më shumë para nga taksapaguesit dhe më shumë armë? A do të dërgojnë trupa NATO apo SHBA? Cili është plani? Lufta është një çështje serioze. Duhet ta kishim kuptuar deri tani. Në luftë nuk hyn në gjysmë të rrugës dhe sigurisht nuk del nga ajo përgjysmë. Duket se kjo është e vështirë të kuptohet këtu. Që nga fillimi i ofensivës ruse, ne kemi dërguar më shumë se 174 miliardë dollarë para nga taksapaguesit në Ukrainë. Dhe është një nga vendet më të korruptuara në botë. Kohët e fundit, administratat Biden dhe Harris njoftuan synimin e tyre për të dërguar 700 miliardë dollarë shtesë në dollarë taksapagues në Ukrainë. Po talleni?
Nuk është e vërtetë që NATO nuk është një aleancë mbrojtëse dhe se “nuk mbrojti askënd, por vetëm sulmoi”. Faqja e internetit e NATO-s rendit të gjitha misionet e Aleancës, si të kaluara ashtu edhe të tashme, në linkun e mëposhtëm, së bashku me arsyet që çuan në to. NATO është kryesisht e përkushtuar për zgjidhjen paqësore të konflikteve, por nëse përpjekjet diplomatike dështojnë, atëherë NATO ka kapacitetin ushtarak për të parandaluar krizat dhe për të menaxhuar operacionet e vetme ose në bashkëpunim me vende të tjera dhe organizata ndërkombëtare. Për shembull, për misionin e NATO-s në Irak, ai filloi në vitin 2018 në Samitin e Brukselit, me kërkesë të qeverisë së Irakut dhe me koordinimin e Koalicionit Global për të mposhtur ISIS-in. Është një mision jo luftarak për ndërtimin e kapaciteteve që synon të forcojë institucionet dhe forcat irakiane të sigurisë në mënyrë që ata vetë të mund të parandalojnë kthimin e ISIS, të luftojnë terrorizmin dhe të stabilizojnë vendin e tyre. Të gjitha aspektet e këtij misioni po kryhen me pëlqimin e Qeverisë së Irakut dhe me respekt të plotë për sovranitetin dhe integritetin territorial të Irakut. NATO po bashkëpunon me forcat irakiane të sigurisë nën kontrollin e drejtpërdrejtë dhe efektiv të qeverisë irakiane. Në shkurt 2021, NATO vendosi ta zgjerojë këtë mision në një sektor më të gjerë të sigurisë irakiane, pasi mori një kërkesë të drejtpërdrejtë nga qeveria irakiane. Ky është vetëm një nga shembujt e shumtë ku NATO vepron me kërkesë dhe në bashkëpunim me qeveritë kombëtare, pa sulmuar, siç pretendohet rrejshëm në publikimin që po shqyrtojmë.
Një shembull tjetër në listë është misioni i NATO-s në Afganistan, i cili ka përfunduar. Pas sulmeve terroriste në Shtetet e Bashkuara, me kërkesë të autoriteteve afgane dhe me mandat nga OKB-ja, në vitin 2001 u formua Forca Ndërkombëtare e Asistencës për Sigurinë (ISAF). Misioni përfundoi në shtator 2021 dhe misioni i saj ishte të themelonte forcat e reja afgane të sigurisë dhe për t’u mundësuar autoriteteve afgane për të ofruar siguri efektive në të gjithë vendin dhe për të krijuar një mjedis për funksionimin e institucioneve demokratike, sundimin e ligjit, për të parandaluar që Afganistani të kthehet edhe një herë në një strehë për terroristët rindërtimi dhe zhvillimi i Afganistanit, përmes ngritjes së kapaciteteve, por nuk ishte sulm por menaxhim i krizës.
ISAF ishte një nga operacionet më të mëdha ndërkombëtare të menaxhimit të krizave, me mbështetje nga 51 vende të ndryshme. Në fund të vitit 2014, procesi i kalimit të përgjegjësive të plota nga ISAF në trupat afgane përfundoi dhe misioni u mbyll. Kjo u pasua menjëherë nga një mision i ri jo luftarak i udhëhequr nga NATO për të trajnuar, këshilluar dhe ndihmuar forcat dhe institucionet afgane të sigurisë. Kjo ishte me kërkesë zyrtare të qeverisë afgane, thuhet në uebsajtin e NATO-s, duke shtuar se misioni u ndërpre në vitin 2021 pasi aleatët vendosën të nisin tërheqjen nga Afganistani.
Në linkun e mëposhtëm mund të shihni të gjitha misionet e mëparshme historike të NATO-s si dhe ato aktuale, nga të cilat burojnë të gjitha arsyet e realizimit të tyre dhe të gjitha përfitimet e tyre.
Pretendimi në njoftimin se “NATO ekziston për të zgjidhur problemet për hir të saj” rezonon jashtëzakonisht mirë me narrativën ruse se pushtimi ushtarak i nisur nga Rusia në Ukrainë është një “përgjigje” ndaj zgjerimit të NATO-s. Ky është edhe fjalimi në videon e njoftimit që po shqyrtojmë, por NATO vepron me një politikë të dyerve të hapura, që do të thotë se vendet vendosin vetë nëse duan të anëtarësohen në Aleancë. Ukraina është një vend i tillë, i cili ka një qeveri sovrane dhe të zgjedhur në mënyrë demokratike dhe ukrainasit duan që vendi i tyre të anëtarësohet në NATO.
Nuk është e vërtetë se “NATO ka nevojë vazhdimisht për miq të jashtëm dhe konflikte për të justifikuar ekzistencën e saj”. NATO erdhi në ekzistencë pikërisht për shkak të atyre konflikteve, për mbrojtje dhe për të forcuar pozicionet. Ajo nuk kërkon konflikte, ato ndodhin vetë, dhe formimi i NATO-s është një përgjigje ndaj tyre, por për mbrojtjen e anëtarëve të saj. Kështu, qëllimet për të cilat u formua NATO janë mbrojtja kundër kërcënimit nga Bashkimi Sovjetik, por arsye të tjera për të cilat u krijua Aleanca për të ndaluar zgjerimin sovjetik dhe për të parandaluar ringjalljen e militarizmit nacionalist në Evropë përmes një pranie të fortë dhe solide të Amerikës së Veriut në kontinent, si dhe për të inkurajuar integrimin politik evropian.
Deklarata në njoftimin se “Victoria Nuland kreu ndryshimin e regjimit në Ukrainë në vitin 2014, stërviti dhe armatosi ukrainasit” nuk është e saktë. Protestat “Euromaidan”, së bashku me të gjithë lëvizjen me të njëjtin emër në Ukrainë kundër presidentit të atëhershëm Viktor Janukoviç, ishin pasojë e refuzimit të një marrëveshjeje tregtare me BE-në, në favor të Rusisë. Nuk ka asnjë provë për një grusht shteti të nxitur nga SHBA ose Nuland, siç pretendohet në njoftim, por demonstrata mjaft të mëdha të shkaktuara nga pakënaqësia e brendshme e qytetarëve me rrugën e ndjekur nga Yanukovych në atë kohë. Demonstruesit ishin mijëra ukrainas dhe protestat ishin gjithashtu për shkak të pakënaqësisë së tyre me korrupsionin dhe autoritarizmin nën Yanukovych, gjë që përfundimisht çoi në largimin e tij nga vendi. Pretendimet se Nuland ka orkestruar këto ngjarje janë të pavërteta. Ajo mbështeti protestat dhe ishte e përfshirë në misionet e ndihmës amerikane, por ajo nuk bëri një grusht shteti dhe as nuk armatosi dikë.
Nuk është e vërtetë që Ukraina vrau 14 mijë rusë etnikë në Donbas. Më shumë se 14,000 njerëz janë vrarë në luftimet në rajon, pothuajse të gjithë në muajt pas pushtimit rus të zonave në vitin 2014, por 4,400 nga të vrarët ishin ushtarë ukrainas dhe 6,500 ishin luftëtarë rusë.
Në postim thuhej se “Nuland refuzoi të këndonte marrëveshjet e Minskut të negociuara me OKB-në”. Kontrolluesit e fakteve të Dojçe Vele kanë hedhur poshtë pretendimet e këtij lloji që kanë ardhur edhe nga udhëheqja ruse se pse marrëveshjet e Minskut nuk ishin të suksesshme.
Edhe pse 13 pikat e marrëveshjes së dytë nuk u zbatuan kurrë plotësisht, asgjë nuk sugjeron se Ukraina apo vendet perëndimore synonin që kjo të ndodhte, shkruan Dojçe Vele.
Vetë presidenti i Ukrainës, Volodymyr Zelensky, deklaroi në një intervistë se nuk e sheh të mundur pavarësinë e Ukrainës sipas marrëveshjeve të Minskut.
Postimi thotë se “Perëndimi u premtoi atyre para, armë dhe mbështetje të pafund”, në kuptimin që ata po nxisnin luftën që po ndodhte në Ukrainë. Megjithatë, Perëndimi filloi menjëherë t’i bëjë thirrje Rusisë në mënyra të panumërta për të tërhequr trupat e saj nga Ukraina e pavarur dhe sovrane dhe për t’i dhënë fund pushtimit të paprovokuar ushtarak që nuk ndodhi. Pastaj vendet e NATO-s filluan të mbështesin Ukrainën në të drejtën e saj për vetëmbrojtje. Teza në njoftimin se “elita globaliste është ajo që vret çdo ukrainas të fundit” është një thënie propagandistike ruse, pasi ishte vetë Rusia që e kreu pushtimin pa asnjë sulm nga Ukraina apo ndonjë vend i NATO-s. Njoftimi akuzon Perëndimin se ka përfituar nga vdekja në luftën në Ukrainë, por kjo nuk do të kishte ndodhur kurrë nëse territori i tij sovran nuk do të ishte sulmuar në mënyrë eksplicite, gjë që mund të përbëjë një kërcënim edhe për vendet e BE-së, të cilën NATO dëshiron ta parandalojë.
Sipas konceptit strategjik të NATO-s të miratuar në vitin 2022, Rusia është kërcënimi më domethënës dhe i drejtpërdrejtë për sigurinë e aleatëve dhe për paqen dhe stabilitetin e zonës euro-atlantike.
Rusia kërkon të krijojë sfera ndikimi dhe kontrolli mbi vendet e tjera përmes subversionit, indoktrinimit, agresionit dhe aneksimit. Ai përdor metoda konvencionale, kibernetike dhe hibride, duke përfshirë dezinformimin kundër NATO-s dhe partnerëve. NATO nuk kërkon konfrontim dhe nuk është kërcënim për Rusinë. Aleanca do të vazhdojë t’u përgjigjet kërcënimeve dhe veprimeve ruse me një parim të përgjegjshëm dhe të përbashkët. Ne po mbrojmë mbrojtjen tonë, po mbështesim partnerët dhe po forcojmë qëndrueshmërinë tonë, duke përfshirë ekspozimin e dezinformatave ruse, thuhet në uebsajtin e NATO-s.
Nga kjo rezulton se NATO nuk do luftë, as nuk do “luftëra të pafundme” dhe as nuk përfiton prej saj, siç thuhet rrejshëm në publikimt që po shqyrtojmë. Lufta në Ukrainë ka sjellë viktima të shumta njerëzore dhe pasoja ekonomike për të gjithë botën dhe ndalimi i saj është alternativa më e mirë, por kushtet për atë ndërprerje të luftës ende nuk janë dakorduar dhe specifikuar dhe të jenë të pranueshme për palën ukrainase.
Në lidhje me fjalimin e senatorit Tommy Tuberville nga botimi që po shqyrtojmë, pjesa se “u premtua se nuk do të kishte kurrë një zgjerim lindor të NATO-s drejt Rusisë”, kjo nuk është e vërtetë dhe është mohuar në faqen e NATO-s.
Miti se liderët perëndimorë kishin një premtim për të mos lejuar anëtarët e rinj të anëtarësohen në NATO ka qarkulluar për shumë vite dhe është përdorur në mënyrë aktive në fushatën e dezinformimit të Kremlinit që nga fillimi i luftës së tyre kundër Ukrainës. Në fazat fillestare të diskutimeve, sekretari amerikan i shtetit James Baker dhe homologu i tij gjerman Hans Dietrich Genscher diskutuan një ide të tillë me njëri-tjetrin dhe me udhëheqësit sovjetikë në vitin 1990, por negociatat diplomatike përparuan shpejt dhe ideja u refuzua. Sipas traktatit themelues të NATO-s, i nënshkruar në vitin 1949 nga 12 shtete anëtare origjinale dhe çdo shtet që është anëtarësuar që atëherë – përfshin një dispozitë të qartë që hap dyert e NATO-s për çdo shtet evropian që është në gjendje të avancojë parimet e këtij traktati dhe për të kontribuar në sigurinë e zonës së Atlantikut të Veriut. Kjo nuk ka ndryshuar kurrë. Nuk u nënshkrua asnjë marrëveshje midis aleatëve të NATO-s dhe Rusisë që përfshinte faktin se NATO nuk mund të pranonte anëtarë të tjerë. Diskutimet për anëtarësimin në NATO po zhvillohen me konsensus midis të gjithë anëtarëve. Përshkrimi i kësaj politike të NATO-s me dyer të hapura si “zgjerim” është tashmë pjesë e mitit. NATO nuk kërkoi anëtarë të rinj dhe nuk synonte të “zgjerohej drejt lindjes”. NATO respekton të drejtën e çdo vendi për të zgjedhur rrugën e vet. Anëtarësimi në NATO është një vendim kryesisht i atyre vendeve që dëshirojnë të anëtarësohen. Më pas i takon aleatëve të NATO-s që të shqyrtojnë aplikacionin, thuhet në uebsajtin e NATO-s.
Pretendimet në fjalimin në video se lufta në Ukrainë është përgjigja e Rusisë ndaj “zgjerimit të NATO-s” janë propagandë dhe të pavërteta.
Rusia, me modelin e saj të sjelljes gjithnjë e më agresive nga Grozni në Gjeorgji, Aleppo dhe Ukrainë, ka vënë në rrezik marrëveshjet ndërkombëtare. Aleatët e NATO-s janë angazhuar në përpjekje të vazhdueshme diplomatike për të bindur Rusinë të ndryshojë kursin. NATO mbajti takimin e saj të fundit të Këshillit NATO-Rusi në janar 2022 për t’i kërkuar Putinit të largohej. Ai zgjodhi luftën, shkruan faqja e NATO-s.
Ai shton se “Rusia filloi luftën kundër Ukrainës pa qenë nën kërcënimin e Ukrainës apo ndonjë shteti tjetër evropian”.
Rusia aneksoi ilegalisht Krimenë në vitin 2014 dhe vazhdoi të pushtonte territore në Donetsk dhe Luhansk. Në vitin 2022, pushtimi i Ukrainës filloi konfliktin më të përgjakshëm në Evropë që nga Lufta e Dytë Botërore. Rusia bombardoi spitalet, shkollat dhe qendrat tregtare. Rusia bombardoi infrastrukturën civile të ujit dhe energjisë elektrike. Rusia po vret civilë ukrainas. Ukraina ka të drejtën dhe përgjegjësinë për të mbrojtur qytetarët e saj. Vetëmbrojtja është një e drejtë themelore e sanksionuar në Kartën e OKB-së. NATO gjithashtu ka të drejtë të mbështesë Ukrainën në të drejtën e saj për vetëmbrojtje dhe për të mbijetuar si një shtet sovran në Evropë. Vetëmbrojtja dhe mbështetja për vetëmbrojtje është në përputhje me të drejtën ndërkombëtare, shkruan NATO.
Nuk është e vërtetë se “NATO është përfshirë në konfliktin në Ukrainë”, siç thuhet në fjalim, as që “NATO është zgjeruar pa kontributin e Rusisë”, as aludimet se vendosja e trupave të NATO-s ishte një justifikim për luftën. .
Para veprimeve agresive të Rusisë kundër Ukrainës në vitin 2014, nuk kishte asnjë dislokim të trupave të NATO-s në pjesën lindore të Aleancës. Ndërsa mjedisi i sigurisë ndryshoi pas aneksimit të paligjshëm të Krimesë nga Rusia dhe destabilizimit në Ukrainën lindore, NATO pezulloi bashkëpunimin praktik me Rusinë, por mbajti dialogun politik dhe ushtarak dhe vendosi katër grupe ushtarake shumëkombëshe në shtetet baltike dhe Poloni në 2016. Në përgjigje të Rusisë pushtimi i plotë i Ukrainës nga viti 2022, NATO vazhdon qëndrimin e saj mbrojtës. Ne kemi dyfishuar numrin e grupeve të mbrojtjes në pjesën lindore të Aleancës dhe do të vazhdojmë të bëjmë gjithçka që është e nevojshme për të mbrojtur të gjithë aleatët. Jashtë territorit të NATO-s, Aleanca ka një mision paqeruajtës të KFOR-it në Kosovë nën mandatin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së, si dhe një mision në Irak për të trajnuar dhe mbështetur në luftën kundër terrorizmit me kërkesë të qeverisë irakiane. Veprimet agresive të Rusisë minojnë sigurinë dhe stabilitetin ndërkombëtar. Përveç agresionit të saj kundër Ukrainës, Rusia ka një bazë ushtarake dhe trupa në Gjeorgji dhe Moldavi pa pëlqimin e qeverive të këtyre vendeve, sipas faqes së internetit të NATO-s.
“Vërtetmatësi” tashmë ka hedhur poshtë pretendimet për ndihmën perëndimore për Ukrainën. Lidhur me deklaratën se Rusia ishte e rrethuar nga NATO- Rusia është shteti më i madh, dy herë më i madh se SHBA-ja dhe Kina.
Kur Finlanda u bashkua me Aleancën e NATO-s në prill 2023, kufiri tokësor midis NATO-s dhe Rusisë u dyfishua. Megjithatë, vetëm 11 për qind e kufirit tokësor të Rusisë ndahet me vendet e NATO-s.
Askush nuk e rrethoi Rusinë. Është e vështirë ta bësh këtë me një vend që ka 11 zona kohore, thuhet në faqen e internetit të NATO-s.
Për të gjitha faktet e mësipërme, ne e vlerësojmë publikimin që po shqyrtojmë si të pavërtetë.
Të gjitha komentet dhe vërejtjet në lidhje me këtë dhe artikujt e tjerë të Vërtetmatës-it, kërkesat për korrigjime dhe sqarime, si dhe sugjerimet për verifikimin e deklaratave të politikanëve dhe premtimeve të partive politike, mund t’i dorëzoni përmes këtij formulari